جلیل یونسی
چکیده
آسیب‌شناسی روانی بیشتر اوقات موضوعی بین‌فردی بوده و مشکلات بین‌فردی یکی از شایع‌ترین زمینه‌های نگرانی است که توسط مراجعین بیان می‌شود. صرفنظر از منشأ اختلالات روانشناختی، اکثر آسیب‌های روانی پیامدهای مهمی از نظر بین‌فردی دارند و به همین دلیل موفقیت درمان تا حد زیادی به تحلیل دقیق روابط متقابل بین افراد در روان‌درمانی زوجین ...
بیشتر
آسیب‌شناسی روانی بیشتر اوقات موضوعی بین‌فردی بوده و مشکلات بین‌فردی یکی از شایع‌ترین زمینه‌های نگرانی است که توسط مراجعین بیان می‌شود. صرفنظر از منشأ اختلالات روانشناختی، اکثر آسیب‌های روانی پیامدهای مهمی از نظر بین‌فردی دارند و به همین دلیل موفقیت درمان تا حد زیادی به تحلیل دقیق روابط متقابل بین افراد در روان‌درمانی زوجین وابسته است. در این مقاله، رویکرد مدل وابستگی متقابل بازیگر- شریک (APIM) توسط رگرسیون ادغام شده برای تجزیه‌وتحلیل داده‌های زوجی برای نمونه‌ای کوچک از زوج‌ها توصیف و نشان داده شد. این روش با استفاده از نرم‌افزارهای آماری متداول و محاسبات دستی قابل انجام است. بنابراین، این روش تحلیل بیشتر مناسب پژوهشگران و روان‌درمان‌گرانی است که می‌خواهند در مورد مراجعین خود اطلاعات بیشتری کسب کنند، اما حجم نمونۀ در دسترس آنان برای استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری یا مدل سازی چند سطحی را ندارند. این روش چندین مزیت نسبت به سایر رویکردهای مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل این نوع داده‌ها دارد. مزیت اصلی این است که رواندرمانگران و پژوهشگران می‌توانند اثر وابستگی متقابل بین اعضای یک زوج (برای مثال زن و شوهر، خواهر و برادر یا بیمار و مراجع) را تبیین کرده و می‌توانند اثر بازیگر و اثر شریک را بررسی کنند. در نتیجه، می‌توان با استفاده از این روش، استنباط آماری دقیق‌تری به دست آورد که به محققان و درمانگران در فهم روابط در یک رابطه زوجی کمک برساند. رویکرد مدل وابستگی متقابل بازیگر- شریک (APIM) کمک می‌کند که بتوان وابستگی اعضای یک زوج را در تحلیل وارد کرده و به جای آنکه واحد تحلیل متمرکز بر فرد باشد، زوج به عنوان واحد تحلیل در نظر گرفته شود که این موضوع در محیط‌های بالینی راهبردی راهگشا برای تحلیل مراجعان باشد و این باعث می‌شود که پژوهشگران و رواندرمانگران بتوانند تحقیقات مرتبط با حوزۀ شغلی خود در محیط روانشناسی و مشاوره را بهبود ببخشند.
